خون بها

این آغازی است بر تاریخ بی وفایی هایی که قلبم هیچگاه نخواست باور کنداین آغازی است بر روزگاری که باورم نیست چگونه به تاراج برده ایاین آغازی است بر شادمانی های بی پایانت آنگاه که لگدمال تکبر تو شده بوداین آغازی است که هیچگاه فراموش نخواهد شدبارها خواستم با دروغ های جدیدت تقصیر این بی وفایی ها را به گردن دیگران بیاندازمبارها تا آستانه باور کردنت پیش رفتم و هربار با سیلی تندتری بازگشتمدوم آذر سرسلسله یک بهت عظیم بود یک دروغ بزرگیک بی وفایی باورنشدنیو پایان یک ساده نگری، ساده لوحی که بر آمده از یک عشق خالصانه بودروزگار بی توئی از من آدم دیگری ساختآدمی سخت شکاک که هیچ حرف تو را باور نخواهد کردآدمی که دیگر با وجود آن همه التهاب عاشقی،دیگر دل نوشته هایش حس شیرین عشق را مزه مزه نمی کندروزگار بی توئی روزگار آشوب های بی امان دلی دردمند بودکه دیگر هیچ شعر عاشقانه ای آرامش نمی کندروزگار بی توئی از عاشق دلده ای که روزها و ساعت هاتک بیتی عاشقانه ای را با خود خط به خط هجی می کرد،بدل به آدمی بی تفاوت کرد هیچ غزل های حافظ و سعدیهیچ تک بیت های صائبهیچ غزل های مشیریدیگر میخکوبش نمی کندامروز سالروز مرگ دلی دردمند است که به گمانم دیگر حتی چشمانت نیز... امروز سالروز نکوداشت عشقی است بی معشوقعشقی بی معشوق! خون بها...ادامه مطلب

نه دوری که منتظرت باشم

و نه نزدیک که به آغوشت کشم

نه از آنِ منی که قلبم تسکین گیرد

و نه از تو بی نصیبم که فراموشت کنم!

تو در میان همه چیزی

«به نقل از محمود درویش»

خون بها...